مقاله درمورد نمونه گیری جهت پذیرش

** ج) نمونه گیری جهت پذیرش 1ـ نمونه گیری جهت پذیرش بحث نمونه گیری جهت پذیرش یكی از مباحث مهم در كنترل كیفیت آماری محسوب می گردد. یكی از كاربردهای معمول و متداولمقاله درمورد نمونه گیری جهت پذیرش|40063500|arshad100|نمونه گیری جهت پذیرش,کنترب کیفیت,قطعه,مواد اولیه,بازرسی,انباشته ها,سیستماتیک,بدون بازرسی,ازمایشها,دانلود,دانلود مقاله,دانلود تحقیق,دانلود پایان نامه
با سلام و درود خدمت خدمت شما پژوهشگر عزیز در این مطلب از سایت فایل با عنوان مقاله درمورد نمونه گیری جهت پذیرش هم اکنون آماده دریافت می باشد برای مشاهده جزئیات فایل به ادامه مطلب مراجعه نمایید .

**


ج) نمونه گیری جهت پذیرش

1ـ نمونه گیری جهت پذیرش

بحث نمونه گیری جهت پذیرش یكی از مباحث مهم در كنترل كیفیت آماری محسوب می گردد. یكی از كاربردهای معمول و متداول نمونه گیری جهت پذیرش بدین صورت است كه تامین كننده أی انباشته أی را برای شركتی می فرستد. این محصول غالباً یك قطعه و یا مواد اولیه است كه در فرآیند تولید این شركت استفاده می گردد. بعد از دریافت این انباشته معمولاً نمونه أی از آن انتخاب و مشخصة كیفی مورد نظر بازرسی می شود. با توجه به اطلاعات حاصل از این نمونه تصمیمی در مورد رد یا پذیرش انباشته اتخاذ می گردد. در بعضی مواقع به این تصمیم حكم انباشته نیز گفته می شود. انباشته های پذیرفته شده در خط تولید استفاده و انباشته های رد شده یا به تامین كننده باز گردانده می شوند و یا از روشهای دیگر مورد بازرسی قرار می گیرند.

گرچه معمولاً تصور می شود كه روشهای نمونه گیری جهت پذیرش فعالیتهایی هستند كه در قسمت دریافت كالا كاربرد دارند ولی باید توجه داشت كه این روشها در موارد دیگری نیز قابل استفاده می باشند. به عنوان مثال، یك تولید كننده معمولاً محصول خود را در مراحل مختلف تولید، نمونه گیری و بازرسی می كند. انباشته هایی كه از این طریق پذیرفته شده اند به مراحل بعدی فرآیند منتقل و انباشته های رد شده دوباره كاری و یا اسقاطی محسوب می شوند.

نمونه گیری سه جنبة مهم دارد:

  • هدف از نمونه گیری جهت پذیرش ارزیابی انباشته است و نه برآورد كیفیت انباشته. اغلب طرحهای نمونه گیری جهت پذیرش به منظور برآورد كیفیت انباشته طراحی نشده اند.
  • طرحهای نمونه گیری جهت پذیرش روش مستقیمی از كنترل محسوب نمی گردد. از طریق طرحهای نمونه گیری جهت پذیرش انباشته ها پذیرش و یا رد می شوند. حتی اگر كلیة انباشته ها دارای كیفیت یكسان باشند از روش نمونه گیری بعضی انباشته ها پذیرش و بقیة آنها رد می شوند و این در حالی است كه انباشته های پذیرفته شده دارای كیفیتی بهتر از انباشته های رد شده نیستند. روشهای كنترل فرآیند روشهایی هستند كه به طور سیستماتیك كیفیت را بهبود می بخشند و این دقیقاً چیزی است كه روشهای نمونه گیری جهت پذیرش قادر به انجام آن می باشند.
  • یكی از نكات مهم در مورد استفاده از روشهای نمونه گیری جهت پذیرش عدم توانایی آنها در ایجاد كیفیت در فرآورده از طریق بازرسی است. به عبارت دیگر، این روشها باید به عنوان ابزار ممیزی جهت كسب اطمینان از انطباق خروجی فرآیند با خواسته های موردنظر استفاده گردند.

    • به طور كلی سه روش برای تصمیم گیری در مورد انباشته وجود دارد: (1) پذیرش بدون بازرسی،(2) بازرسی %100( صد درصد) و با به عبارت دیگر، بازرسی تك تك محصولات انباشته و جدا سازی محصولات معیوب( محصولات معیوب ممكن است برای تامین كننده پس فرستاده شوند، دوباره كاری شوند، با محصولات خوب جایگزین شوند و یا به دور ریخته شوند) و (3)نمونه گیری جهت پذیرش.

    روشهای نمونه گیری جهت پذیرش غالباً در موارد ذیل مورد استفاده قرار می گیرند:

    1ـ وقتی كه آزمایشها مخرب هستند.

    2ـ وقتی كه هزینة بازرسی %100 خیلی زیاد است.

    3ـ وقتی كه بازرسی%100 از نظر فن آوری توجیهی ندارد یا آنقدر زمان نیاز دارد كه برنامة تولید مختل می گردد.

    4ـ وقتی كه تعداد محصولاتی كه باید بازرسی شوند خیلی زیاد است و میزان خطا نیز آنقدر بالاست كه بازرسی %100 ممكن است باعث گردد تا تعداد محصولات معیوبی كه از روش بازرسی%100 پذیرش می شوند بیشتر از محصولاتی باشند كه از طریق طرحهای نمونه گیری پذیرفته می شوند.

    5ـ وقتی كه تامین كننده از سابقة عالی در زمینة كیفیت برخوردار است و می خواهیم میزان بازرسی را از %100 به سطح كمتری كاهش دهیم ولی نسبت كارآیی فرایند تامین كننده آنقدر بزرگ نیست كه بتوانیم روش بدون بازرسی را اعمال كنیم.

    6ـ وقتی كه ریسك تعهد و مسئولیت در قبال محصول به طور بالقوه زیاد است و علی رغم رضایتبخش بودن فرآیند تامین كننده هنوز استفاده از یك برنامه نظارت مستمر برای محصول ضروری احساس می گردد.